De Toren
De toren van de Ned.Herv.Kerk te Wageningen werd vermoedelijk in de tweede helft van de 13e eeuw gebouwd. Nadat de toren in de mei dagen van 1940 door oorlogsgeweld was verwoest, werd spoedig overgegaan tot herbouw van de toren onder architectuur van Ir.A.J.van der Steur. Deze herbouw werd in 1943 voltooid. De nieuwe toren was geen lang leven beschoren, op 7 april 1945 werd hij door de Duitse bezetters opgeblazen. In de periode 1952 tot 1954 werd de toren opnieuw herbouwd, waarbij Ir. Westra uit Amstelveen als architect optrad.
Het carillon
De zwaarste klok van de beiaard is door Jan Tolhuis in 1542 gegoten voor de Buurkerk te Utrecht. De klok heeft het opschrift “SINTE MICHIEL IS MYN NAEM….” Deze klok is door het gemeentebestuur van Utrecht aan de stad Wageningen geschonken. Dit uit dankbaarheid voor het feit dat de stad Utrecht voor oorlogsgeweld gespaard is gebleven. De 3 luidklokken die tot mei 1940 in de toren gehangen hebben moesten op die manier vervangen worden. In 1953 goot klokkengieter Jacobus van Bergen nog twee luidklokken, ook deze klokken maken nog deel uit van de beiaard. De beiaard kwam tot stand in de jaren 1962/3 door klokkengieterij Eijsbouts. In 1991 is het klokkenspel geheel opnieuw ingericht, en bij die gelegenheid voorzien van 2 discantklokjes, en een nieuwe bas klok met de toon F1(op het klavier Es1).
Geschiedenis
Speeltijden
De stadsbeiaardier van Wageningen is Boudewijn Zwart die eens per veertien dagen op woensdag van 09.30 tot 10.30 uur speelt.