De Toren
De bouw van de toren opgetrokken in de Kempische bouwstijl is rond 1469 afgerond, in 1703 is de spits vernieuwd. Nadat er een nieuwe kerk was gebouwd beslisten het kerkbestuur in 1935 om het kerkgebouw te slopen, iets wat gelukkig niet tot uitvoering gebracht werd. Gelukkig besloot men later tot het restaureren van de toren en kerkgebouw. Om weer een bestemming te geven aan de toren en kerk besloot men na de tweede wereldoorlog een bestemming te geven als Gedachtenismonument van de Brabantse gesneuvelden uit de 2e wereldoorlog.
Het carillon
Het carillon bezit 37 klokken gegoten door klokkengieterij Petit & Fritsen in de jaren 1950 en later is het spel uitgebreid met 2 kleine klokken. De zwaarste klok van de beiaard is een g1 van ongeveer 700 kg. Deze klok doet ook dienst als luidklok.
Verdwenen luidklokken
Tot de klokkenvordering in 1943 door de Duitse bezetter waren een drie tal luidklokken aanwezig in de toren. De grootste een e1 was gegoten door Georgius du Mery in 1739, de tweede een fis1 gegoten door Alexius Jullien in 1698. En een kleine klok, een e2 gegoten door Henricus Petit in 1815.
Geschiedenis
Om de kerk en toren weer een bestemming te geven na de restauratie gedurende de oorlogsjaren gaf men het gebouw de bestemming van oorlogsmonument, en het carillon is een vredescarillon. Veel particulieren en ondernemingen hebben geld gegeven voor de aanschaf van de klokken en de installatie. Daaronder ook de klokkengieterij Petit & Fritsen. Nadat de beiaard in 1950 in gebruik is genomen, is er later nog een trommelspeelwerk toegevoegd in 1957. Dit trommelspeelwerk is later weer vervangen door een bandspeelwerk (1972). Het carillon is later nog uitgebreid met een tweetal kleine klokken.
Speeltijden
Tommy van Doorn speelt op dinsdag twee keer per maand van 12.15 tot 13.00 uur.