Toren
In de eeste wereldoorlog (De grote oorlog) vluchtten talloze Belgen naar het neutrale Nederland, schattingen spreken van ongeveer een miljoen burgers en de Nederlandse regering interneerde meer dan dertigduizend militairen. In oktober 1916 werd door de Centrale Commissie der Werkscholen van de geïnterneerde Belgen in Nederland bij burgemeester en wethouders van Amersfoort het voorstel ingediend om een gedenkteken op te richten als blijk van waardering voor de genoten gastvrijheid. De gemeenteraad vergaderde diezelfde maand nog over het voorstel en ging unaniem akkoord. Het werk aan het monument werd uitgevoerd door geïnterneerde Belgische soldaten, leerlingen van de werkscholen in de kampen. De Belgische architect Huib Hoste, afkomstig uit Brugge en verblijvend in Amersfoort, maakte het ontwerp van het monument. Het bouwwerk kwam in 1918 gereed. Het beeldhouwwerk aan het monument werd verzorgd door de Nederlandse beeldhouwer Hildo Krop en de Zwitserse beeldhouwer François Gos. Om plaats te maken voor de beiaard werden in 1967 door Gemeentewerken Amersfoort enkele wijzigingen aangebracht, de kop van de middentoren werd afgebroken en met een hogere klokkenkamer voor de beiaard herbouwd.
Het carillon
Het carillon heeft een omvang van 48 klokken met de tonen c2 (260 kg.)-d2-chromatisch-c6 die als zodanig op het speelklavier zijn aangesloten. De klokken zijn in de jaren 1957, 1958 en 1967 door Klokkengieterij Eijsbouts gegoten.
Geschiedenis
Sinds 1953 is de Nederlandse Beiaardschool in Amersfoort gevestigd, en maakte de beiaard van de OLV toren deel uit van het lesprogramma. Echter dit instrument kon niet heel vaak bespeelt worden, daarom zocht men naar een mogelijkheid om het echte beiaardspel te beoefenen zonder dat de hele stad moest meeluisteren. Toen dan ook Klokkengieterij Eijsbouts een kleine demonstratie beiaard in 1959 opstelde op de Hemony tentoonstelling op de Zonnehof in Amersfoort. Nadat de tentoonstelling voorbij was bleef het kleine carillon beschikbaar voor de studenten van de beiaardschool, het werd ook eigendom van de school. Helaas werd de klokkenstoel door een storm beschadigd op 28 februari 1961, de klokken werden opgeborgen en het duurde tot 1967 voordat het carillon weer in gebruik kwam. Er werd gezocht naar een plek waar de oefenbeiaard geplaatst kon worden, hierbij kwam men uit op het Belgenmonument. Hiervoor was wel een verbouwing aan het monument noodzakelijk. Op zaterdag 23 september 1967 nam de toenmalige directeur Leen ’t Hart het instrument op het Belgenmonument in gebruik.
Speeltijden
Tijdens de studietijden, geen vaste tijden.