Stadsbeiaardier klimt al 34 jaar naar nok van Nieuwe Kerk: ‘Mens leeft bij elke trede omhoog een seconde langer’
Als stadsbeiaardier bespeelt Henk Groeneweg al bijna 34 jaar het klokkenspel van de Nieuwe Kerk op de Markt in Delft. ,,Dit werk gaat nooit vervelen.”Driemaal per week stapt hij in de trein van Rotterdam naar Delft, om in de Nieuwe Kerk een concert weg te geven. Dat betekent ook dat Groeneweg elke keer ruim driehonderd traptreden moet trotseren. Voor iemand die de pensioengerechtigde leeftijd al lang gepasseerd is.
Ook op een zonnige zaterdagmorgen in februari voltooit de stadsbeiaardier het klimmetje, in aanwezigheid van de AD-verslaggeefster. ,,Volgens de Hartstichting leeft een mens bij elke trede omhoog een seconde langer”, vertelt Groeneweg. Lachend: ,,Er stond niet bij of er een seconde afgaat als je de trap afloopt.” ,,Ik houd een constant tempo aan, waardoor ik niet uitgeput bovenkom.” En wat als de trein vertraging heeft en u te laat bent? ,,Dan is het wel haast maken.”
Geïsoleerd
Eenmaal aangekomen in zijn privékantoor, is het uitzicht over de stad betoverend. ,,Prachtig hier, hè”, glundert Groeneweg. ,,Delft is net een openluchtmuseum.” Met twee benen tegelijk draait de beiaardier naar ‘zijn’ carillon: hét ‘muzikale hart van de stad’. De oudste klokken daarvan stammen uit 1659. Groeneweg: ,,Delftenaren waarderen mijn muziek nog meer dan normaal in deze coronatijd. Het is een van de weinige live-optredens die nog doorgang kan vinden.” Onlangs kreeg hij zelfs een brief van een fan. ,,Heel leuk was dat. Maar eenzaam en geïsoleerd is dit beroep wel ja.”De 70-plusser draagt niettemin al sinds 1987 de titel ‘Stadsbeiaardier van Delft’. Daarvoor was hij al invaller. ,,Ik speel ook twee keer per maand in het Vredespaleis in Den Haag. En op zondag ben ik organist in Rotterdam. Mijn werk gaat nooit vervelen. Thuis zit ik elke dag nog een uur achter mijn klavier, piano of pijporgel te repeteren.
Toen ik voor het eerst achter de beiaard mocht spelen, was ik direct verkocht. Dit is het, dacht ik – Henk Groeneweg
Die passie zat er bij Groeneweg al vroeg in. ,,Mijn oom was organist. Van hem kreeg ik mijn eerste lessen”, aldus de stadsbeiaardier, die later aan het Conservatorium in Rotterdam ging studeren. ,,Toen ik voor het eerst achter de beiaard mocht spelen, was ik direct verkocht. Dit is het, dacht ik.”‘Happy Bach-dag’
Op een normale speelochtend als deze, haalt hij een oude map met liederen uit zijn tas. ,,Dit zijn de klassieke werken van Mozart en Chopin. Tijdens bijzondere gelegenheden pas ik mijn repertoire daarop aan. Als ik voor trouwerijen gevraagd word, klinkt de bruiloftsmars van Wagner. Op de geboortedag van Bach op zondag 21 maart, is het ‘Happy Bach-dag’ en speel ik uitsluitend nummers van deze Duitse componist.”
Geveltoerist
Ondanks zijn gevorderde leeftijd speelt de beiaardier deze ochtend geconcentreerd en foutloos. Maar een aantal jaar geleden ging het mis. ,,Toen stond de kerk in de steigers. Met een bouwlift naast de toren. Ineens stond er een vreemde man naast me in de cabine, een geveltoerist. Ik schrok me te pletter. Direct ben ik met de man naar beneden gegaan. Ik was helemaal van mijn à propos.”
Ik blijf het doen, zolang ik het nog kan. Anders mag de adjunct mijn plaatsje innemen – Henk Groeneweg
Na een uur onafgebroken musiceren zit de werkdag van Groeneweg er op. Pijn aan de handen heeft hij niet. ,,Ik heb inmiddels een flinke laag eelt ontwikkeld. Maar ik merk wel dat het spelen wat moeizamer gaat, naarmate ik ouder word. Ik blijf het doen, zolang ik het nog kan. Anders mag de adjunct mijn plaatsje innemen.”
Koffie-to-go
Nadat Groeneweg weer met zijn beide benen op de grond staat, is hij nog niet van plan de trein richting huis te nemen. ,,Eerst genieten van Delft met een wandeling en een koffie-to-go bij Otelli, hier op de Markt.” En daarna? ,,Thuis studeren voor de kerkdienst van zondag…”